آلودگي هوا به دليل گازهاي حاصل از سوخت اتومبيل‌ها مي‌تواند در بيماراني که به حساسيت راه‌هاي هوايي مبتلا هستند، به عنوان محرک عمل کند و باعث تشديد علائم شود. از سوي ديگر با آلودگي هوا، غلظت اکسيژن کاهش مي‌يابد و افرادي که اکسيژن خونشان در حالت طبيعي هم پايين‌تر از افراد سالم است، با استنشاق آن دچار مشکل مي‌شوند. گاهي هم آلودگي هوا به دليل انتشار
گرد و غبار و ذرات معلق در هوا ايجاد مي‌شود و علائمي مانند سرفه، تنگي‌نفس، خس‌خس، سوزش سينه و… ايجاد مي‌کند. اما اينکه آلودگي هوا بتواند باعث ايجاد يک بيماري مستقل ريوي شود، هنوز اثبات نشده، اگرچه تنفس بيماران در هواي آلوده، باعث تشديد بيماري آنها خواهد شد. استفاده از ماسک مي‌تواند تا حدي جلوي ورود ذرات معلق را به مجاري تنفسي بگيرد اما هرگز نميتواند مانع ورود گازهاي سمي به ريهها شود.
ناگفته نماند که آلودگي هوا فقط محدود به خيابان‌ها نيست و آلودگي هواي خانه نيز مي‌تواند خطرناک باشد. متاسفانه تغيير در معماري سنتي ما و برداشتن ديوار آشپزخانه‌ها باعث شده هواي ناشي از پخت‌وپز و سرخ‌کردن مواد غذايي، گاز حاصل از سوختن گاز شهري يا NO2 به‌خصوص گاز حاصل از بخاري‌ها و شومينه‌ها و… به راحتي در ساير فضاهاي داخل خانه منتشر شود و افراد اين گازها را استنشاق کنند. انتشار رطوبت آشپزخانه در سراسر خانه نيز يک نوع آلودگي هوا محسوب مي‌شود، زيرا رطوبت زياد باعث رشد انواع مايت‌ها و موجودات ذره‌بيني مي‌شود که به شدت حساسيت‌زا هستند و باعث افزايش مشکلات تنفسي مي‌شوند.
