به گزارش آفتاب شمال : در ابتدا زندگینامه محمدصادق علم الهدی را برای آشنایی بیشتر از نظر می گذرانیم :
سید محمدصادق علم الهدی
ـ مدرّس سطح عالی و خارج حوزه علمیه قم
ـ عضو مجمع عمومی جامعه مدرّسین حوزه علمیه
ـ عضو هیئت مدیره انجمن اصول فقه حوزه علمیه قم
ـ ریاست علمی مدارس علمیه آیة الله العظمی لنگرودی قده
ـ عضو کمیتهٔ فقهی ـ اصولی اداره کلّ جذب قضات قوّه قضائیه می باشد
سید محمّد صادق علم الهدی به سال 1355 هجری شمسی در تهران و به تعبیر مقام معظّم رهبری: در «یكی از برجسته ترین خاندانهای علمی…»از پدر و مادری که هر دو از سادات حسینیو از تبار عالمان بزرگ بودند، چشم به جهان گشود.
خاندان پدری ایشان معروف است که پدران او تا ائمّه اطهار(ع) عمدتاً از رجال علم و فضیلت و از بزرگان دین در روزگار خویش بوده اند.
ایشان فرزند ارشد آیت الله آقای حاج سید عبدالهادی علم الهدی از مدرّسین سطوح عالی حوزه علمیه تهران و از علمای پرتلاش و خدوم این شهر است.
جدّ امجد ایشان آیت الله سید محمّد علم الهدی (1306-1367 هـ ش) از تلامذه آیات عظام بروجردی و محقّق داماد و از مدرّسین و علمای جلیل القدر دوران خود بود، وی در اواخر عمر شریفش درصدد تأسیس مدرسه علمیه ای در تهران برآمد که در نیمه کار اجل بدو مهلت نداد و بعد از وفات، به همّت فرزند ایشان بنای آن تکمیل گشت و به نام آن عالم گرانقدر افتتاح شد. این مدرسه سالانه پذیرای ده ها طلبه فاضل و کوشا است.
جدّ اعلای وی مرحوم آیت الله سید علی علم الهدی (1312-1393 هـ ق) از اجلّه علما و مؤلّفین حوزه علمیه مشهد مقدّس، ابن علاّمه آیت االه سید محمد حسین نجفی (1339-1281 هـ ق) است که منشأ خدمات دینی و اجتماعی بسیاری در جامعه زمان خویش بود.
از دیگر اجداد پدری ایشان می توان از آیت الله میرزا مهدی حسینی معروف به «شهید رابع»(1152-1218 هـ ق) نام برد که عالمی جامع منقول و معقول و از مراجع عظام و فقهای بزرگ و از شاگردان برجسته استاد کلّ علامه وحید بهبهانی بود.وی در اثر مجاهدت روحانی بسیار و مخالفت با هوای نفس، مقام معنوی بلندی یافت، تا آنجا که درباره او آورده اند که بهنگام تشرّفش به روضه رضوی (ع) قفلهای حرم به روی او گشوده می شد.
خاندان مادری
سید محمّد صادق علم الهدی از طرف مادر، از بیت شریف مرتضوی لنگرودی است که از مفاخر استان گیلان محسوب میشوند. جدّ مادری ایشان فقیه وارسته حضرت آیت الله معظّم آقای حاج سید محمد حسین مرتضوی لنگرودی ـ مدّ ظلّه ـ است که در زهد و تقوا و پرهیز از شهرت، به حقّ از نوادر روزگار خود است و در تتبّع و تحقیق ید طولا و همّت بلندی دارد و از مدرّسین پرسابقه درس خارج و از مؤلّفین آثار ارزشمند علمی است.
جدّ اعلای مادری وی، فقیه عالیقدر مرحوم آیت الله العظمی سید مرتضی حسینی لنگرودی گیلانی (1306-1383 هـ ق) است كه از شاگردان برجسته آیات عظام سیّد ابوالحسن اصفهانی و میرزای بزرگ نائینی[[6 و از مراجع معاصر مرحوم آیت الله العظمی بروجردی بود. در شهر مقدّس قم دو مدرسه علمیّه به نام آن بزرگوار تأسیس شده است.[7]
بر حسب شجره نامهٔ موجود، اجداد مادری سیّد محمّد صادق علم الهدی از تبار عالم ربّانی آقا میر علی بن سیّد حسین دیلمانی معروف به امامزاده «پلا سیّد» هستند که بقعهای معروفی در سادات محلّه دارد.
نسبت سببی
ایشان در سال 1376 با دخت استاد مكرّم خود علامه آیت الله آقای حاج سید علی حسینی میلانی نوه مرجع عالیقدر مرحوم آیت الله العظمی حاج سید محمد هادی میلانی (1313-1395 هـ ق) وصلت نمود. معظّم له از اساتید برجسته حوزه علمیه قم و بنیانگذار بنیاد امامت بوده و تألیفات بسیاری در فقه و اصول و اعتقادات دارد.
تحصیلات دینی
سید محمد صادق علم الهدی از كودكی اشتیاق فراوانی به راه پدران خویش داشت، به همین روی از سال 1369 وارد حوزه علمیه قم شد و با شور و شوق به تحصیل علوم دینی پرداخت.
وی در سایه عنایات اجداد طاهرینش (ع) و به مدد استعداد و پشتكار خویش، مراحل رشد علمی را پشت سر نهاد و دیری نپایید که در سطح درس خارج حوزه علمیّه قرار گرفت و در درس اساتید برجسته ای همچون حضرات آیات بهجت فومنی، شبیری زنجانی و حسینی میلانی حاضر شد.
خود او درباره دوران تحصیلش می نویسد:
«در درس های فهمی و تحلیلی موفّق بودم؛ این گونه درس ها برایم آسان و شیرین می نمود. گاه می شد بدون معلّم، درس را به راحتی فرا می گرفتم… در طول دوران تحصیل، توجه ویژه ای به فهم عمیق مباحث درسی و تعمّق و تفكّر در پیرامون آن داشتم. تا آنجا كه می شد مشكلات درسی را به نزد استاد نمی بردم و خود، به اتّكای فكر خویش در صدد حلّ آن می شدم. حتّی در یك مقطع، سعی من بر این بود كه متن كتب سطح عالی حوزه را كه ادبیّات پیچیده ای داشت، پیش از از استماع درس استاد و بدون مراجعه به شرح و حاشیه، عمیقاً بفهمم؛ این امر ـ هر چند، گاه، وقت بسیاری از من می گرفت ـ اما منشأ بركات زیادی بود. در سال هاي مياني دهه هفتاد، در درس خارج حاضر شدم كه بحمدالله اين حضور، تا به امروز ادامه دارد. در مورد حضور در درس خارج، به كيفيت معتقد بودم تا كمّيت؛ معتقد بودم به جاي افزودن بر تعداد درس ها، مي بايست بر فعاليت هاي علمي پيش و پس از درس افزود و مطالعه و تحقيق و تفكر پيرامون درس را تا آنجا پيش برد كه به «نظر» و «رأي» رسيد. هر چند در ابتداي كار، آراء به دست آمده، ضعيف و نامطمئن است و چه بسا به دل خود صاحب رأي هم نچسبد! اما به تدريج، و به مدد ممارست بيشتر و با گسترش دايره معلومات و افزايش توان و قوه استنباط، خطاها كاهش يافته و آراء پخته تري به دست خواهد آمد. به ياد دارم كه اين روش را، در همان روزهاي نخستين حضورم در درس خارج، به كار مي بستم. … توصیه ای كه خود از آن بسیار بهره برده ام و به همه محصّلین نیز بسیار توصیه می كنم اینكه؛ از همین آغاز، اندیشیدن را تمرین كنند! اندیشه ما درست مانند عضلات ماست! همانگونه كه برای پرورش و تقویت عضلات، نرمش و ورزش زیادی لازم است، پروراندن و تقویت قوّه اندیشه نیز، كار یك شب نیست و تمرین و تلاش بسیار می طلبد. تحصیل منفعلانه، بدون فكر و تأمّل، راه به جایی نمی برد …»
ایشان در سال 1385 از عهده آزمونهای علمی دقیق و دشوار شورای محترم نگهبان با موفّقیت بیرون آمد و ازسوی این شورا ـ درحالیکه جوانترین كاندیدایی بود که صلاحیت علمیش (اجتهاد) تأیید می شد ـ به عنوان فردی که شایستگی لازم جهت تصدّی منصب نمایندگی مجلس خبرگان را دارا است، معرّفی شد. ایشان با تأسّی به سیره علمای سلف، همواره از ورود به احزاب و جناحها و نزاعهای سیاسی خودداری کرده است.
وی مطالعات و تحقیقات بسیاری در باب اندیشه علمی شهید سعید آیت الله سید محمد باقر صدر داشته است و یادداشتهای بسیاری را بر محور آثار ایشان گرد آورده است، او مبانی فقهی ـ اصولی خود را متأثّر از اندیشه ناب این متفکّر عظیم الشأن اسلامی می داند.
تدریس
سیّد محمّدصادق علم الهدی از سال 1376 با آموزش ادبیّات و منطق به طور رسمی به تدریس پرداخت و از سال 1382 بر کرسی تدریس سطوح عالی حوزه علمیّه تکیه زد، او تاکنون در بسیاری از محافل علمی معتبر حوزه علمیه قم از جمله: مدرسه آیت الله گلپایگانی، مدرسه فیضیّه، مدرسه خان، مدرسه آیت الله لنگرودی و… به تدریس کفایه، رسائل، مکاسب، فلسفه، حلقات و… اشتغال داشته است. همچنین از سال 1386 به دعوت مرکز مدیریّت حوزه علمیه خواهران عهده دار تدریس علم اصول در مقطع فوق لیسانس در استدیوی این مرکز بوده است که تاکنون (1389) ادامه دارد و وی همچنین در تألیف و تدوین مواد آموزشی این مرکز همکاری دارد.
ويژگي درسهاي ایشان، دقّت نظر، بيان شيوا و روان همراه با دسته بندي مطالب است. وی از آنجا كه متون درسی رایج حوزه را فاقد استانداردهای آموزشي لازم مي داند، سعي وافري در جبران اين نقيصه در تدريس خود داشته كه بحمدالله، به شهادت بسياري، موفّق بوده است.
ایشان از سال ۱۳۹۰ تا کنون، در کنار تدریس دروس سطح عالی در حوزه علمیه قم، به تدریس خارج اصول فقه نیز اشتغال دارند.
درسهای ایشان مورد استقبال طلاب حوزه های علمیّه بوده و تاكنون صدها نفر از مشتاقان علوم دینی در دروس وی حاضر بوده اند. بسیاری از این دروس در قالب نرم افزار در تیراژ وسیع در سطح حوزه های علمیه منتشر شده و مورد استفاده طلاب علوم دینی قرار گرفته است.
وی در کنار تدریس، از سال 1386 تا امروز مدیریّت آموزشی و علمی مدرسه علمیّه آیت الله لنگرودی را بر عهده داشته و همینک بیش از یکصد استاد در مجموعه تحت اشراف وی اشتغال به تدریس دروس حوزی در مقاطع مختلف دارند، همچنین ایشان بر روند تحقیق و تصحیح و نشر برخی از کتب فقهی و اصولی نظارت مستقیم داشته است.
این استاد با اشاره به با جایگاه خبرگان در نظام جمهوری اسلامی مخصوصا در بحث انتخاب رهبر گفت: خبرگان بازوی رهبری نظام است. ایشان اعتقاد بر این دارد که اگر مجلس خبرگان قوی داشته باشیم که بتواند به شکل قانونمند و منضبط فعالیت خود را انجام دهد، آینده خوبی برای نظام متصور خواهیم بود. این کاندیدای مجلس خبرگان رهبری با تأکید بر استقلال مجلس خبرگان، خاطر نشان کرد : اگر مجلس خبرگان استقلال نداشته باشد، نبودن آن بهتر است. خوشحالم خدا توفیق داده در سطح خبرگان کاندیدای استان گیلان باشم.